Na zachodzie Europy poszukuje się produktów alternatywnych, które mogą wzbogacić ochronę chemiczną. Często sięga się do skarbnicy natury, a także zwraca baczniejszą uwagę na środowiskowe mechanizmy regulacji populacji szkodników w celu ograniczenia stosowania środków ochrony.

Produkty alternatywne dzieli się na kilka grup:

1.    Środki zawierające makroorganizmy (owady, roztocza, nicienie) lub/oraz mikroorganizmy (grzyby, bakterie, wirusy).

2.    Substancje o działaniu stymulującym mechanizmy ochronne roślin uprawnych, jak np. laminaryna z alg.

3.    Ekstrakty naturalne, np. oleje

4.    Feromony i inne atraktanty

5.    Produkty mineralne klasyczne, jak miedź, siarka, glinka, kwaśny węglan, ciecz siarkowo-wapienna. 

Przykładem może być Francja, w której od ponad 10 lat prowadzone są badania nad biologicznymi metodami zwalczania szkodników w truskawkach. W uprawach pod osłonami i w polu wykorzystuje się: dziubałeczka wielożernego (Oriuslae leavigatus), Amblyseius swirskii  (drapieżny roztocz z rodziny dobroczynkowatych Phytoseiidae),  dobroczynka wciornastkowego (Amblyseius cucumeris). Wystarczy wprowadzić je do uprawy w odpowiedniej liczbie dwukrotnie podczas kwitnienia (temperatura 15˚ C), aby skutecznie ograniczyły liczebność wciornastków. 

W zwalczaniu mszyc przydatne są pryszczarki mszycojady (Aphidoletes aphidimyza) oraz parazytoidy: mszycarza szklarniowego (Aphidius colemani),  Aphidius ervi. W zwalczaniu przędziorków pomagają Neoseiulus californicus, Phytoseilus persimilis, Felticlla acarisuga, Amblyseeius andersoni. 

Źródło: Reussirfl 2009, 2010