Wiosna w pełni. Trawniki intensywnie rosną i wymagają pielęgnacji, a więc regularnego koszenia.  Wiele problemów przysparza zagospodarowanie pokosu, którego pojawia się w ciągu sezonu naprawdę dużo. Niektórzy wyrzucają skoszoną trawę do kontenerów z bioodpadami, inni zaśmiecają nią lasy… Każdy sposób pozbywania się skoszonej trawy to zwyczajne marnotrawstwo. Najlepszym sposobem jej zagospodarowania będzie ściółkowanie roślin!  

W jaki sposób wykonać ściółkę? Trawę należy przede wszystkim przesuszyć. Wilgotna trawa zlepiłaby się na powierzchni gleby i zaczęła pleśnieć; poza tym stworzyłaby szczelną warstwę odcinającą dopływ powietrza, co nie jest pożądane – gleba również musi oddychać.

W tym celu najlepiej rozsypać pokos na ziemi w miejscu, w którym nie będzie stanowił problemu i rozprowadzić ją grabiami w warstwę o grubości najwyżej 10 cm. Później przynajmniej raz dziennie przegrabiać i przetrąsać trawę. W sprzyjających warunkach (ciepła, słoneczna pogoda, brak deszczu) powinna przeschnąć w przeciągu tygodnia.

Puszystą i suchą trawą możemy ściółkować truskawki, maliny oraz inne krzewy jagodowe, drzewa owocowe, jak również warzywa. Co zyskamy w ten sposób? Ściółka jest warstwą ograniczającą parowanie z gleby, dzięki czemu znacznie poprawia wykorzystanie opadów atmosferycznych i nawadniania. Zabezpiecza glebę przed ucieczką wody, wobec czego dłużej pozostaje ona dostępna dla korzeni roślin. Ma to niebagatelne znaczenie w związku z nawiędzającymi nas w ostatnich latach okresami suszy.

Ponadto ściółka organiczna w miarę rozkładu wzbogaca glebę w próchnicę oraz substancje mineralne, działa jak nawóz naturalny. Poprawia jej strukturę, nagrzewa ją, zwiększa zdolności gleby do magazynowania jonów niezbędnych roślinie pierwiastków – np. azotu, magnezu, potasu.

Nie można również zapominać, że ściółka rozłożona na powierzchni gleby działa podobnie jak agrowłóknina, a więc znacznie ogranicza porastanie gleby przez chwasty. Dzięki ściółce nie zarastają nam międzyrzędzia (np. w truskawkach), a my nie musimy wykonywać uciążliwej i niezdrowej dla kręgosłupa pracy jaką jest pielenie.