Przepiórki – chów ekologiczny?

zboza-ziarno1Przepiórka japońska dopiero w latach 60. minionego stulecia trafiła do Polski, ale udomowiono ją kilkaset lat temu. Niewielkie ptaki (kogut około 120 g, kurka – 160 g) zwróciły uwagę hodowców swoją wyjątkową nieśnością. Coraz częściej jedno lub dwa stada przepiórek utrzymywane są w mniejszych gospodarstwach z niewielkimi budynkami inwentarskimi jako alternatywne źródło dochodu. Możliwy jest także chów klatkowy.

Ptaki dobrze jest trzymać zimą w ocieplonych i oświetlonych budynkach. Mogą być także w wolierach osłoniętych od wiatru pod warunkiem, że będą miały wysokoenergetyczną paszę w dostatecznej ilości. Wtedy jednak będą nieść się tylko latem (poniżej 17 st. C przestają). Dorosły ptak potrzebuje około 25 g paszy i 40 g wody dziennie. Przepiórki japońskie zaczynają się nieść w 7. tygodniu życia i niosą jaja przez 10-12 miesięcy. Można w tym czasie uzyskać do 300 jaj o masie 8-11 g. Po 180 dniach spada nieśność i należałoby wymienić kurki. Nie wysiadują jaj, więc młode osobniki pochodzą tylko z aparatów wylęgowych.

Upierzenie przepiórek japońskich przypomina występujące u nas kuropatwy. Przepiórki są ptakami użytkowymi trzymanymi w gospodarstwach głównie za względu na jaja, ale trwają prace hodowlane, których celem jest otrzymanie ras mięsnych. Kurki z takich linii ważą nawet 250 g i mają lepiej rozwinięte mięśnie piersiowe. W Polsce nie ma tradycji przyrządzania przepiórek, a ponadto mięso ma charakterystyczny smak i przeważają w nim włókna czerwone nad jasnymi. Tuszki są eksportowane do Włoch i Francji.

Jaja przepiórcze dobrze smakują, zawierają duże żółtko, dłużej pozostają świeże. Są bogatsze w witaminy (A, B1, B12), metioninę, treoninę oraz mikroelementy niż jaja kurze. Są chętnie kupowane przez osoby uczulone na białko jaja kurzego.

Eko-uprawy.pl © 2024